Οι κήλες του κοιλιακού τοιχώματος (π.χ. βουβωνοκήλες, ομφαλοκήλες κλπ) αποτελούν μια συχνή χειρουργική πάθηση.
- Πόσο επικίνδυνες είναι όμως και πόσο άμεση είναι η ανάγκη για αντιμετώπισή τους;
Ο κίνδυνος σε κάθε ασθενή με κήλη είναι η περίσφιξη, το να σφηνώσει δηλαδή ένα σπλάχνο (π.χ. έντερο) εντός της κήλης. Η περίσφιξη απαιτεί επείγουσα επέμβαση εντός 6ώρου, σε αντίθετη περίπτωση υφίσταται κίνδυνος νέκρωσης του εντέρου και άλλων επιπλοκών.
Αυτός είναι και ο λόγος που κάθε κήλη πρέπει να χειρουργείται. Δεν υπάρχει δυστυχώς συντηρητική θεραπεία για τις κήλες.
- Πόσο πιθανή είναι όμως η περίσφιξη?
Μπορεί να συμβεί την επόμενη μέρα, μπορεί να περάσουν και 10 χρόνια και να μη συμβεί. Επειδή όμως υφίσταται σημαντική πιθανότητα να προκληθεί περίσφιξη, οι κήλες χωρίς περίσφιξη θα πρέπει να χειρουργούνται το ταχύτερο δυνατό, αλλά όχι επειγόντως. Εξάλλου ο λαπαροσκοπικός τρόπος αντιμετώπισης έχει καταστήσει την ανάρρωση πολύ ευκολότερη.